Hélène Egger met Jo en Mia Voets in de oorlogsjaren
“Toen ik uit Rotterdam weg moest was ik totaal onverschillig. Met in mijn hoofd de beelden van mijn familie op dat zolderkamertje, die benauwde lucht nog in mijn neus, zat ik met tante Greet in de trein. Ik had geen kleren meer. Alleen het jurkje dat ik aanhad. Tot op de draad versleten. De reis duurde heel lang. Ik mocht in de trein niet praten… Op het station van Veghel in Noord-Brabant stapten we uit. Tante Greet vertelde me dat we naar Vorstenbosch gingen. Daar had ik nog nooit van gehoord. We moesten lopen, want er reed geen openbaar vervoer. Bij de boer kregen we thee en een boterham. Een echte boterham! Zoiets lekkers had ik in tijden niet gehad. Ik kwam van de hel in de hemel. Ik werd zo hartelijk opgenomen in dit arme, katholieke gezin dat ik me onmiddellijk thuis voelde. De volgende dag was het zondag en mocht ik meteen mee naar de kerk. Voor het eerst sinds tijden kon ik gewoon veilig buiten zijn. Er was in het hele dorp geen NSB’er te vinden. Toch wist niemand, behalve de vader en moeder, dat ik een Joods meisje was. Het zou veel te gevaarlijk zijn om dat te vertellen. Er hoefde er maar eentje fout te zijn en je was verraden. Ze vertelden dat ik een nichtje uit Rotterdam was. Ik kwam aansterken op het platteland. Niemand vond dat raar. Ondanks mijn zwarte haar viel ik in deze familie helemaal niet op als een vreemde.”
Dit is een fragment uit het boek “Ik ben er nog, het verhaal van mijn moeder Hélène Egger” opgetekend door Debby Petter in 2009. Het boek is hier te bestellen.De Eggerlaan is naar Hélène Egger vernoemd. In de oorlogsjaren woonde Hélène bij de familie Voets aan de Heuvel.
Debby Petter heeft van dit boek een solo theatervoorstelling gemaakt. Deze is nog tot 7 april in diverse theaters in het land te zien. Zie hiervoor www.hekwerk.nl. Hieronder de trailer van een indrukwekkende voorstelling. Debby Petter werkte jarenlang voor televisie. Zij presenteerde onder andere zes jaar lang het NOS-Journaal. Debby Petter is getrouwd met Youp van ’t Hek.
DTV, de lokale omroep voor Bernheze (en de gemeenten Oss en Maasdonk) heeft deze maanden een serie onder de titel “Gelukkig hebben we de foto’s nog”. Jurgen Pigmans van het stadsarchief Oss neemt je in deze uitzendingen mee naar een van de dorpen in het gebied. Aan de hand van enkele oude foto’s vertelt hij…
Jan Smolenaers ging op 20 september naar het gemeentehuis in Heesch op uitnodiging van de burgemeester Antoine Walraven. Samen met wethouder Maarten Everling werd een Australische vlag halfstok gehesen voor het gemeentehuis. Daarmee herdachten ze dat precies 79 jaar geleden op 20 september 1944 tijdens bevrijdingsacties een Engels vliegtuig neerstortte in Vorstenbosch. Vijf van de…
Vanwege monumentendag speciale aandacht voor een specifiek monumentje in het dorp, namelijk de kleine kapel met beeldhouwwerk voorstellende de Heilige Lambertus in aanbidding voor het Heilig Hart. Op zondag 25 juni 2000 was er bij gelegenheid van het 150 jarig bestaan van de parochie een officiële opening van deze kapel met kunstwerk, een geschenk…
De wieg van oud pastoor Johan van Kessel stond op de Dintherse Hoek. Als zoon van Piet van Kessel en Bertha van der Heijden was hij ook een van vijf in het gezin die koos voor een religieus leven, en een van de vele Vorstenbossche jongeren die globaal in de periode 1870-1970 priester, pastoor, missionaris…
Johan Adolfs maakte tussen 1949 en 1969 bijna 1500 dorpsfilms in Nederland samen met lokale verenigingen. “Heel Nederland op de film” was zijn motto en de dorpsfilms droegen naast de dorpsnaam vaak de titel “Hoe het hier reilt en zeilt”. In 1968 (55 jaar geleden) was hij op enkele regenachtige dagen in Vorstenbosch om daar…
