Hélène Egger met Jo en Mia Voets in de oorlogsjaren
“Toen ik uit Rotterdam weg moest was ik totaal onverschillig. Met in mijn hoofd de beelden van mijn familie op dat zolderkamertje, die benauwde lucht nog in mijn neus, zat ik met tante Greet in de trein. Ik had geen kleren meer. Alleen het jurkje dat ik aanhad. Tot op de draad versleten. De reis duurde heel lang. Ik mocht in de trein niet praten… Op het station van Veghel in Noord-Brabant stapten we uit. Tante Greet vertelde me dat we naar Vorstenbosch gingen. Daar had ik nog nooit van gehoord. We moesten lopen, want er reed geen openbaar vervoer. Bij de boer kregen we thee en een boterham. Een echte boterham! Zoiets lekkers had ik in tijden niet gehad. Ik kwam van de hel in de hemel. Ik werd zo hartelijk opgenomen in dit arme, katholieke gezin dat ik me onmiddellijk thuis voelde. De volgende dag was het zondag en mocht ik meteen mee naar de kerk. Voor het eerst sinds tijden kon ik gewoon veilig buiten zijn. Er was in het hele dorp geen NSB’er te vinden. Toch wist niemand, behalve de vader en moeder, dat ik een Joods meisje was. Het zou veel te gevaarlijk zijn om dat te vertellen. Er hoefde er maar eentje fout te zijn en je was verraden. Ze vertelden dat ik een nichtje uit Rotterdam was. Ik kwam aansterken op het platteland. Niemand vond dat raar. Ondanks mijn zwarte haar viel ik in deze familie helemaal niet op als een vreemde.”
Dit is een fragment uit het boek “Ik ben er nog, het verhaal van mijn moeder Hélène Egger” opgetekend door Debby Petter in 2009. Het boek is hier te bestellen.De Eggerlaan is naar Hélène Egger vernoemd. In de oorlogsjaren woonde Hélène bij de familie Voets aan de Heuvel.
Debby Petter heeft van dit boek een solo theatervoorstelling gemaakt. Deze is nog tot 7 april in diverse theaters in het land te zien. Zie hiervoor www.hekwerk.nl. Hieronder de trailer van een indrukwekkende voorstelling. Debby Petter werkte jarenlang voor televisie. Zij presenteerde onder andere zes jaar lang het NOS-Journaal. Debby Petter is getrouwd met Youp van ’t Hek.
Johan Adolfs maakte tussen 1949 en 1969 bijna 1500 dorpsfilms in Nederland samen met lokale verenigingen. “Heel Nederland op de film” was zijn motto en de dorpsfilms droegen naast de dorpsnaam vaak de titel “Hoe het hier reilt en zeilt”. In 1968 (55 jaar geleden) was hij op enkele regenachtige dagen in Vorstenbosch om daar…
Aan de Kapelstraat 13 stond tot afgelopen week een gebouwtje dat van 1959 tot ca 1973 als diepvrieskluis in gebruik was. Het vervallen gebouwtje maakt nu plaats voor een nieuwe woning. Ouderen herinneren zich vast nog wel de gang naar het diepvrieshuisje of de diepvrieskluis om vlees, groenten of fruit op te bergen of op…
Originele tekst Jacques Sinninghe (1904-1988), een verteller en verzamelaar van onder meer sagen en sprookjes. Bericht van deze paastraditie is gepubliceerd in het gezinsblad Edele Brabant van maart 1948. Bewerking Frank Geenen. Terwijl de kleine kinderen zich afvragen in welke verborgen hoek van stal of schuur de geheimzinnige Paasvogel dit maal zijn eieren zal leggen,…
Op carnavalsmaandag kan de carnavalsoptocht over het nieuwe straatwerk van de Kerkstraat trekken. Deze week wordt het laatste werk uitgevoerd. En dat is bijzonder straatwerk. Op de nieuwe aansluiting Kerkstraat/Schoolstraat werd maandag een grote molensteen in de bestrating aangebracht. Op deze markante plek aan de voet van de molen en onder het wakend oog van…
90 jaar geleden was de bouw van een nieuwe kerk in Vorstenbosch in volle gang. Een nieuwe kerk werd naast de uit 1847 stammende en te klein geworden kerk gebouwd. In februari 1932 werd de bouw gegund aan de firma Versteegde uit Volkel en op 17 mei van dat jaar werd de eerste steen gelegd….
